maandag 31 juli 2017

De Grootste Band Van Nederland

Op 28 mei 2017 was er voor de tweede keer De Grootste Band Van Nederland. Ik zal in het kort uitleggen wat dat is. In 2015  was er een initiatief om met zoveel mogelijk mensen een nummer te spelen.Dit werd Learn to fly van the foo fighters.En toen sloeg de vonk ook over in Nederland onder leiding van Alain Timmers. Vorig jaar werd in Nederland door 250 mensen Rocking in the free world gespeeld.
En zondag was het weer zover. Ik kan  het niet beter uitleggen dan hieronder.

Doe zondag met z'n allen mee met de Grootste Band van Nederland!
Muziek maken is leuk. Samen muziek maken is heel leuk. Met een heleboel mensen muziek maken is het allerleukst! 

Na het succes van De Grootste Band Van Nederland in mei 2016, maakt de organisatie zich nu klaar om De Grootste Band Ter Wereld (DGBTW) te worden. 

Op zondag 28 mei 2017 komen meer dan 1.000 muzikanten vanuit heel Nederland samen om een miniconcert te geven, zoals dat nog nooit vertoond is. Hiermee wordt een recordpoging gedaan om in het World Guiness Book of Records te komen. 

Wil je ook meespelen of -zingen in DGBTW? 
Ook kinderen mogen meespelen! Bespeel jij een instrument en lijkt het je leuk mee te doen aan deze recordpoging? Geef je dan op via de website, klik door via de roze button. 

Iedereen kan muziek maken Met dit muzikale spektakel vraagt de stichting ’De Grootste Band van Nederland’ (DGBVN) aandacht voor de stichting Muziekkids. Deze stichting wil mogelijkheden creëren om kinderen, tijdens het verblijf in het ziekenhuis, kennis te laten maken met het spelen, luisteren en beleven van muziek. Dat kan een belangrijke rol spelen bij herstellen en genezen van een ziekte. 

Dus hup, met het hele gezin zondag naar Oerkapkade, op het industriegebied Waarderpolder in Haarlem en wie weet groeit de grootste band van Nederland straks uit tot de Allergrootste Band van de Wereld!


De nummers waren:
jailhouse rock-Elvis Presley
Rolling-Ike en Tina turner
That's the way I like it-KC and the sunshine band
Let's dance-David bowie
Smells like teen spirit-Nirvana
One-u2
Rocking in the free world-Neil Young

zondag 30 juli 2017

hemelvaartweekend

Met Hemelvaart hoef ik op vrijdag ook niet te werken en dat kwam goed uit want het was heerlijk warm zelfs tropisch. We gingen met de fiets naar de stad en omdat het zo warm was en ik toch erg zomers gekleed was ben ik dwars door de fontein gelopen. Dat hielp! Toen liepen we langs een beddengoedwinkel en daar kwam een oude bekende uit de winkel: Fons van de popworkshop. Ook hij was volop in de muziek en als hij gaat optreden gaan we zeker kijken. Maar goed Carla had een kussen nodig en ze vond er een. Toen kwamen we in een schoenenwinkel en omdat mijn wolky's waren overleden ging kijken naar nieuwe.

Toen we uit de winkel kwamen gingen we een ijskoffie drinken de eerste van dit jaar. In de avond gingen we nog muziek maken en toen was de dag alweer voorbij.

dauwrennen en de Houtse Markt

Op Hemelvaart is het in Den Hout groot feest. Traditie is dauwtrappen,in Den Hout heet dat dauwrennen.Nooit in mijn hoofd opgekomen om daar aan mee te doen......Maar nu had ik vrienden gemaakt. Hardloopvrienden. En die vinden dat leuk. En ik liet me overhalen en daarom rammelde mijn wekker om 4.45 uur.Ik moest eruit,mezelf aankleden,eten  en koffie drinken. Intussen kwamen appjes binnen :ik laat nu de hond uit etc. Om half 6 werd ik gehaald  en daar gingen we. Om kwart voor 6 was de warming up en toen:gaan met die banaan. Ik heb het  op mijn gemakje gedaan en was in 55 minuten terug. Aan de finish kregen we onze prijzen: een mok,een toegangskaartje voor de Houtse markt en koffie met worstenbrood......héérlijk. Toen naar huis en daar lag ik om 8 uur weer in bed om nog eventjes te slapen. In de middag ging ik met Carla n

aar de Houtse markt. Daar was Maarten weer aan het tekenen. Er was nog meer:heel erg veel fidgetspinners. Er waren nog meer kraampjes. Maar we hebben buiten een ijsje niks gekocht.

vrijdag 28 juli 2017

yes hoogspringen

Tim is helemaal geen hoogspringer maar vandaag op veler verzoek: hoogspringen.
We begonnen met en rondje buitenom. Ik was iets eerder vertrokken en kon lekker doorlopen maar in de Warandelaan moest ik stoppen van Tim.Je moet over de parkeerplaats naar de baan zei hij want we gaan hoogspringen. Mijn hart klopte in mijn keel want hoogspringen is heel erg leuk maar ook heel eng.Maar we deden eerst oefeningen. Na die oefeningen gingen we inspringen. Die koprol heb ik maar niet gedaan.Toen was het de sprong uitzetten en toen gingen we springen. Het viel eigenlijk niet tegen. Als ik goed lette op de afzet kwam ik er best overheen. Ik haalde 90 cm.

pluisje; samen vallen in de binnenbak

Op dinsdag gaan wij heerlijk rijden. Ik was blij dat ik Inette weer zag.  Ze kreeg eerst weer een poetsbeurt. Het was hard nodig.Ik ging vol goede moed de les in en we waren aan het draven (ik deed nu ook kleine stukjes mee) toen het gebeurde.  Ik de hoek bij F viel Inette ineens en zat op haar knieën op de grond. Ze kon gelukkig opstaan(met mij op haar rug)Dat was even eng en ik durfde eigenlijk niet verder te rijden. maar Cor zei dat ik door most gaan en haar stevig moest drijven omdat ze anders haar voeten niet optilt. Daar zat wel wat in en ik besloot haar streng aan te pakken zodat ze in ieder geval doorliep en niet meer ging liggen. De rest van de les ging goed hoewel we de rest van de les wel gestapt hebben. Maar ze is niet meer gestruikeld. Zou ik de volgende keer nog wel durven??

huldiging op Scorpio

De maandag na de wedstrijd ging ik gewoon naar de baan om te treinen. We hadden vandaag speerwerpen en we mochten ook sprinten. Ik heb van beiden een stukje gedaan. Na de in en outs zei Janneke: we gaan allemaal naar de klok. Daar stonden nog meer mensen van Scopio. Toen riep Janneke heel hard: Pim is Nederlands kampioen! iedereen begon te klappen en ik werd knalrood. Ik gedachten droom je van zulke momenten maar in het echt ben ik er echt te verlegen voor. We gingen snel verder trainen en ik kwam weer op kleur. Ik ben gelukkig niet de enige van Scorpio.Een andere kampioen liep langs en stak zijn duim op.
Dat is fijn van de vereniging Scorpio: je hebt niet het gevoel dat je moet presteren en toch komen er echt goede sporters vandaan.  Daarom vind ik dat Scorpio zo goed bio mij past. door niks moet alles mag mentaliteit kom ik nu langzaam maar zeker steeds beter in vorm en hoop ik nog leuke dingen te doen in de sport.

ONK the day after

Op 20 mei deed ik mee aan het ONK in Terneuzen. Het was een heftige dag met voor mij  6 onderdelen. Omdat er 2 zware loopnummers bijzaten merkte ik dat wel de volgende dag wel. Ik zou naar de uitvoering van Apollo gaan maar ik had er de kracht niet voor. Ik heb de hele dag op de bank gelegen , bijkomend en nagenietend. Want nagenieten dat was zeker aan de  orde. Ik was nog in de zevende hemel!  Ik dacht aan de nieuwe vrienden die ik had gemaakt en hoe gezellig ik het met alle mensen heb gehad.We hadden allemaal een reden om bij de aangepaste sporten te zijn en dat schept een band. Iedereen heeft respect voor elkaars prestaties en ik had het gevoel dat het een grote familie was. Dat ik Nederlands kampioen was geworden vond ik niet eens het belangrijkste. Het belangrijkste was de onderlinge sfeer tijdens de wedstrijden en dat was de reden dat het lang duurde voordat ik weer helemaal terug op aarde was.




donderdag 27 juli 2017

kinderbioscoop

Op school hebben wij slimme kleuters, hele slimme kleuters. Die geven we extra aandacht, Zo hebben ze dingen uitgevonden zoals een kinderbioscoop. Eerst hebben we gelezen wat een bioscoop was. Toen we dat hadden gedaan zijn we na gaan denken hoe een kinderbioscoop er uit moest komen te zien en wat er voor nodig was.
De kinderen hebben bedacht dat  dat ouders , kinderen en dieren naar binnen mochten. Voor de dieren moest er een opvang komen.De dieren mochten niet te groot zijn. Een enge hond mocht niet naar binnen naar je konijn of goudvis wel. De films moesten leuk zijn en niet eng voor kinderen. En er waren in plaats van bioscoopstoelen zitzakken. Die moesten in allerlei leuke kleurtjes zijn anders werd het ook maar saai.Als er een film, van Frozen werd gedraaid moest het ook zachtjes sneeuwen en er moesten  luchtjes de bioscoop in geblazen worden. In de pauze was er van alles te koop maar er mocht geen alcohol geschonken worden en er is ook schepkoek naast het schepsnoep,chips en popcorn.
Kortom de kinderen weten wel hoe een kinderbioscoop eruit moet komen te zien.e
Best te realiseren toch??


Na even gespeurd te hebben vond ik deze informatie:

Knuffel vergeten
Los van de gewone filmpremières worden overal in het land filmactiviteiten georganiseerd, die vaak nagenoeg onopgemerkt blijven. Deze maand: een kinderbioscoop in een knusse kelder onder de Amsterdamse Nieuwmarkt. Behalve films krijg je er ook popcorn, pannenkoeken en brandnetelsoep. Maar pas op: je kaartje eerst vertonen, voordat je het opeet!
'Eerst vertonen voordat je het opeet.' (foto: André Bakker).

De Nieuwmarkt, van oudsher het territorium van rochelende Chinezen, loenzende pooiers, junks en taxichauffeurs, is nou niet de eerste plaats waaraan je zou denken bij de huisvesting voor een lieflijke kinderbioscoop. Toch bevindt zich aan dit plein een pietepeuterig zaaltje, ondergronds weliswaar, voor de jongste 'helden en boeven'.
Het kost even moeite de blauwe trap, die naar de oase vol met kussens en ballonnen leidt, te vinden. Een schoolbordje met daarop in veelkleurige krijtletters geschreven 'Kinderbioscoop, Helden en Boeven', hangt onopvallend boven een deur, die hermetisch gesloten lijkt. Het touwtje met daaraan de 'bel', een Indiaas sieraad, is met plakband bevestigd.
Een hoofd komt te voorschijn vanachter de deur, die als bij toverslag opengaat: "Kom snel binnen, we gaan zo beginnen", zegt de stoere hostess van de middagvoorstelling, Tessa van Grafhorst. Behalve video-operateur en zakelijk leidster is zij ook popcornbakker en kinderjuf.
Snoeppapier
'Pas op, eerst vertonen voordat je het opeet', staat cryptisch op het kaartje gedrukt, dat Van Grafhorst verkoopt voor de voorstelling van vanmiddag: twee delen uit de televisieserie 'Otje'. Nader onderzoek wijst uit dat het 'kaartje' uit mierzoet snoeppapier bestaat.
Tien kinderen, variërend van drie tot negen jaar, en één vader van een jaar of veertig zitten op de kabouterbankjes met bonte kussens in de schaars verlichte ruimte. Tevreden ritselen ze met hun zakjes popcorn en drinken ze de limonade, inbegrepen bij de entreeprijs van f10,-. De laatste instructies volgen: "Is iedereen klaar? Dan doe ik nu het licht uit, zoals ik jullie net verteld heb. O, ja, en als je moet plassen, dan moet je onder het doek doorkruipen. Daarachter is de wc."
Met een dimmer draait Van Grafhorst het licht uit. Alleen de sterrenslingers aan de muur branden nog, net als de lachende maan. Met een druk op de videobeam aan het plafond tovert ze beeld op het scherm aan de achterste muur van het souterrain.
De 'film' is nog niet begonnen of de kinderen zingen luidkeels mee: "Otje, ik ben Otje, en mijn vader die heet Tos. We hebben geen papieren en daarom zijn we steeds de klos." De televisieserie 'Otje', naar het gelijknamige jeugdboek van Annie M.G. Schmidt, is het afgelopen seizoen uitgegroeid tot nationale kinderhit. Na een kwartier moet het eerste kind, een peuter van een jaar of vier, naar de wc. Samen met assistent Van Grafhorst verdwijnt ze achter het doek, waarop 'zwerfkok' Tos juist zingt over de bereiding van het capucijnersgerecht met spek en ui, Kaapse Raasdonders: "Raasdonders, Raasdonders, mocht u het nog niet weten, Raasdonders, Raasdonders, geven de beste scheten."
Droom
Een kinderkookcafé, een kinderboekwinkel, waarom niet een kinderbioscoop? dacht Tessa van Grafhorst. Ze combineerde haar zwangerschapsverlof met een zakelijk instinct. Heimelijk koestert ze nog altijd de droom om zelf een kinderfilm te maken, maar daarvoor ontbeert ze de knowhow, zoals ze het zelf zegt. Een vertoningsplek voor de goede kinderfilm is een eerste stap in de juiste richting. Van de kinderboekwinkel 'Helden en Boeven', waar ze wel eens inviel, mocht ze het souterrain gebruiken, waarvan ze met minimale middelen een knusse ruimte wist te maken. Op subsidie wilde ze niet wachten, "dan ben je zo twee jaar verder". Met een startkapitaal van 15.000 gulden kocht ze een videobeam, wat oude bankjes die ze opknapte en maakte ze goede afspraken met de VPRO, Burny Bos, Stichting Videma (beheer van beeldrechten) en de distributeurs over de vertoning van films op video.
Na de opening op 29 april bleek dat ze een gat in de markt had ontdekt. Niet alleen vanwege het nijpende doekentekort in Amsterdam is dit initiatief een uitkomst, ook voorziet het in de behoefte aan kinderopvang voor verloren uurtjes, alhoewel Van Grafhorst geen veredeld kinderdagverblijf wil zijn. "Het is niet de bedoeling dat ouders hun kinderen maar droppen, het moet een uitje blijven", vindt ze. Maar in praktijk komen kinderen vaak alleen, terwijl vader of moeder een boodschap doet.
Vijf dagen in de week (woensdag tot en met zondag), meestal twee keer per dag is het showtime in Kinderbioscoop Helden en Boeven. Op vrijdagavond is er zelfs een speciale 'dinervoorstelling', een combinatie van pannenkoeken eten bij kaarslicht en filmkijken. Ook zijn er soms speciale brunches op zondag, zoals onlangs het 'Brandnetelsoepfeest', waarvoor kinderen in navolging van Otjes vader Tos zelf brandnetelsoep mochten maken van in de berm vergaarde brandnetels. Van Grafhorst: "De soep was nog best te eten ook!" Naar aanleiding van het Brandnetelsoepfeest was er een schorten-versier-wedstrijd. Hoofdprijs: het kookboek 'Kaapse Raasdonders', met daarin het fameuze schetenrecept en 2 bioscoopkaartjes voor een 'Vip-voorstelling naar keuze'.
Knallen
De filmprogrammering bestaat vooralsnog voor het grootste gedeelte uit televisieproducties. Behalve een herhaling van de Avrojeugdserie 'Otje' brengt het programma, gedrukt op een rozebriefje (helaas niet eetbaar!), oude afleveringen van VPRO'sVillaAchterwerk, zoals 'Hubertien en Willemien'. Daarnaastvertoont de bioscoop enkelespeelfilms, waaronderklassiekers The black stallion en Oliver Twist, die vooral voor oudere kinderen bedoeld zijn.
Want hoezeer het concentratievermogen nog een rol speelt bij het kijken naar films op die leeftijd, wordt duidelijk tijdens de vertoning van het tweede deel van Otje, wanneer de jongste kinderen gaan zeuren om een tweede ballon (om ook kapot te knallen) en over de banken beginnen te klauteren. "Een half uur filmkijken is maximaal voor jonge kinderen", legt Van Grafhorst uit.
Om die reden zou ze meer korte films willen vertonen, speciaal voor de allerkleinsten, het liefst uit het alternatieve circuit, "films van jonge filmmakers, die vaak met heel veel liefde zijn gemaakt. We zouden zelfs een festivalletje kunnen organiseren", fantaseert Van Grafhorst. Maar ook een voorpremière van een nieuwe jeugdserie is denkbaar, of een programma met alleen maar nostalgie, zoals 'De stratemaker op zee show', of een videoworkshop voor kinderen. Het kan, kortom, nog alle kanten op met de Kinderbioscoop: "Ik gun mijzelf in ieder geval een jaar de tijd, daarna zien we wel weer."
Om vijf uur worden alle kinderen door hun ouders opgehaald. Een gedoe met jassen, fietsen, tassen en stoeltjes. Maar dan is de 'bioscoop' verlaten en ineens ijselijk stil. Een pluchen leeuwtje zit treurig tussen de kussens. Van Grafhorst schudt haar hoofd. "Knuffel vergeten, dat is meer regel dan uitzondering." Maar twee identieke meisjes met identieke vlechten komen al binnengemarcheerd. Ze lijken zo weggelopen uit The shining. Eén van de twee klemt een pluchen tijger onder haar arm. De ander loopt vastberaden naar het leeuwtje en neemt het in een evenzo vaste greep. Zwijgend lopen ze naar buiten, de Nieuwmarkt op. Tja, Otje zong het al: "Dieren wijzen de weg". Ook al zijn ze van pluche.
Fleur Jurgens
Kinderbioscoop Helden en Boeven, Nieuwmarkt 11, Amsterdam, inlichtingen: 020-6224622.

dinsdag 25 juli 2017

de proef met het zoute water

Ik doe met groep 8 kinderen scheikunde en deze keer was de vraag: wat gebeurt er als je een kwart zout bij water doet en blijf je echt drijven?


We gingen eerst informatie zoeken over de dode zee:
De Dode Zee (Arabisch: بحر ميت; Hebreeuws: ים המלח) is een hele bijzondere zee. Deze zee is zo bijzonder omdat er zo veel zout in deze zee zit, dat je blijft drijven. Dus je kunt gerust een krantje lezen zonder kopje onder te gaan. Deze zee is wel 10x zo zout als normale zeeën. De Dode Zee heeft een lengte van 76 kilometer en een breedte van 18 kilometer en ligt op de grens van Israël en Jordanië. De oppervlakte van de zee is 1020 km². Eigenlijk is het geen zee, De Dode Zee is eigenlijk een meer. Het diepste punt van dit meer is 400 meter. Het menselijk lichaam kan niet heel goed tegen De Dode Zee. Er word een grote druk veroorzaakt. Daarom word ook niet aangeraden om meer dan een uur in het water te liggen. En pas ook op voor wondjes want dat kan heel erg prikken door al dat zout. De Dode Zee is flink aan het krimpen als het zo door gaat is het binnen 30 jaar weg.



Bestand:Dead sea german.jpg

We ontdekten dat de dode zee niet de zoutste zee op aarde was maar:
Het is alom bekend dat je door het hoge zoutgehalte van 33 procent kan drijven op het water van de Dode Zee. Toch bevat dit meer niet het zoutste water ter wereld. Met 34,8 procent bevat het Assalmeer in Djibouti meer zout.
Djibouti ligt in de hoorn van Afrika in de buurt van Eritrea.


Het kopje water is verzadigd als er ongeveer en derde zout bij zit dus dit meer is meer dan verzadigd. Ik denk niet dat het zouter kan.
Op verzoek van de jongens deden we onderstaande proef en...we keken een filmpje van Willem Wever





eerste training in het bos en kogelstoten

Als het heeft geregend weet ik precies wat er gaat gebeuren:we gaan naar het bos. Nu dus ook met Tim.We hebben het stukje tot Het Brabants Bontje in een keer doorgelopen en daarna   mochten we  wandelen.Toen loopscholing en er gebeurde ik waar ik bang voor was: een sprintje over de zandvlakte, heen en terug. Nou dat was zwaar maar ik heb ze allebei gedaan. Na dat sprintje zijn we weer teruggelopen en degenen die  al vooruit wilden naar de baan mochten dat. Ik ben ook meegegaan en het ging superlekker samen met de jongens. Ik merk als ik alleen loop zonder de groep erbij dat ik me dan
kogelstoten....maar dan een andere techniek
beter kan concentreren en dat het dan ook lekkerder gaat.  Wij waren ook snel op de baan en daar ben ik met Tim nog aan kogelstoten gaan werken. Vooral aan het stukje dat ik mijn heup inzet als ik de kogel wegstoot want dat is voor mij erg moeilijk. We hebben weer lekker getraind en ook al heb ik nooit zin in het bos, ik kom er altijd voldaan weer uit.
Nog een klein stukje.......

zondag 23 juli 2017

pluisje!

Vandaag was het zover: ik mocht op Inette. Eindelijk,eindelijk kwam een droom uit. Ik was haar al een tijdje aan het verzorgen maar nu was het dan zover!
Verschrikkelijk zenuwachtig ging ik naar haar stal om haar te poetsen. Ze was nog niet door haar rui heen dus ik had wel enige tijd werk. Toen het zadel erop en toen was het tijd om erop te springen. Ik ben er met een krukje opgegaan en daar gingen onze eerste stapjes ik de bak. Inette had heel lang niet gelopen en dat merkte ik. Ze liep, struikelde heel veel en dat kwam door twee dingen:
Inette moest wennen en ik had nog niet genoeg kracht om haar te drijven. De drafjes hebben we geen van allen meegedaan want wij konden het niet. Maar het was wel genieten. Het is spannend zei Cor. Ik weet niet of ze het ooit aan zou kunnen om met de les mee te lopen. We proberen het gewoon zei ik en ik dacht: lukt het niet  zoek ik wel een moment om haar toch beweging te geven."Zo ben ik ook met Dynamite begonnen "zei ik. "en hij kon op een gegeven moment ook steeds beter lopen". Er waren een paar mensen die zich zorgen maakten dat dit niet leuk was voor mij. Maar ik heb van elke stap genoten. Ik ga voor dit beestje en ik weet zeker dat het elke week beter zal gaan en dat ik over een tijdje lekker in de les mee kan draaien op een relaxte,ontspannen manier.
Na de les was ik nog even Jasper gaan poetsen die ook vreselijk in de rui was. (Het was de les van 4 april)

trainen: Chelly was er weer!

Deze training mochten we kiezen: Horde,hinkstapsprong of speer. dat was voor mij geen moeilijke; het werd speer.  En ik was niet de enige, de meesten kozen voor speer zodat het daar gezellig druk was. Zo druk dat er voor mij geen 500 en geen 600 meer was dus moest ik hert doen met een 400...wel erg licht ineens. Chelly deed ook weer mee wat ik erg gezellig vond. We hebben veel bijgekletst en dat kon gemakkelijk als het zo druk ik. Ze was zo aardig om haar 600 een keer met mij te ruilen zodat we allebei een fijne en een minder fijne speer hadden.
De trainingen zien er zo uit:
eerst 2 rondjes inlopen.
Dan loopscholing
dan in en outs
Dan een serie krachtoefeningen
dan de kern:speerwerpen vandaag
dan uitlopen en naar huis
De trainingen zitten goed in elkaar en ik leer er erg veel van.

uit eten en naar de stad

Na de wedstrijd ben ik me snel gaan opfrissen want de dag was nog niet voorbij. Wij gingen met twee vriendinnen lekker uit eten bij Puur in Drimmelen. Puur is een restaurant waar je allerlei hapjes kunt eten en je mag zelf weten wat het is.Je kon kiezen uit kipsateetjes,hamburgertjes,kaaskroketjes,garnalen,nacho's....teveel om op te noemen.
Ik had  een soepje, een mini garnalencoctail, minihamburgertjes, minispareribs,en als toetje  iets met yoghurt met muesli en ijs. het was echt ontzettend lekker en vooral heel gezellig. je mag altijd op je gemak eten en ze komen pas als je je eten op hebt en dan kun je weer iets nieuws bestellen.
We hebben er van half 7 tot 10 uur gezellig gezeten  en overal over bijgekletst. Het was heel gezellig.

Die avond gingen we Margret naar huis brengen en ik zat achterin de auto. Ik wilde eruit klimmen maar ik had zo'n spierpijn van het lopen dat het niet zo goed meer lukte. Gelukkig kon ik nog uit de auto. De trap op deed ook zeer zodat we de volgende dag maar met de auto naar de stad zijn gegaan. daar kon ik wel fatsoenlijk lopen. We liepen rond, keken rond en deden onze boodschappen. Toen zijn we heerlijk naar een cafeetje waar ze chocoladekoffie hebben en lekkere muntthee. 
Toen zat het erg drukke weekend er weer op en zijn we naar huis gegaan om te koken en heb ik nog een mooie cd gedownloaded van Ed Sheeran. Hij heeft weer een nieuwe en hij is wel erg populair.. 

1 april

Het is 1 april en dan betekent grapjes dag.. Carla trapte niet in het grapje dat Frank Peek  de training om 8 uur al startte. Zij bleef lekker in bed. ik mocht ook niks uithalen van Wilma maar daar trok ik me niks van aan. We hadden  een rebbelspel en onderdeel was een geluidsfoto. De bevers moesten heel veel geluid produceren en dan maakte ik de foto. Gelukkig was dat geintje gelukt en stonden ze te schreeuwen voor mijn camara. In de middag heb de kinderen een lief berichtje gestuurd dat ze erin waren getrapt.
Maar dat was niet alles deze dag
Nee het belangrijkste kwam nog: het rondje Vrachelen.
Om 4 uur moest ik gaan lopen en ik was behoorlijk zenuwachtig:dit was de eerste lange afstandwedstrijd sinds die vreselijke blessure en ik kneep hem behoorlijk. Maar ik had mijn band aan en nam me voor om niet harder te lopen dan ik moest en daar heb ik me ook aan gehouden. Ik kwam een meneer tegen die ik kende van de repetities bij Jack Bass en hij wilde ook niet hard lopen. Ik ben bij hem gebleven en ben rustig met hem meegelopen. Ik hoorde wel iemand roepen:"Wat is dat nou Pim, jij kunt toch veel harder dan dit?" Nou misschien kon ik dat wel maar ik was bang en ik wilde heel over de finish komen en dat heb ik gedaan in 42 minuten. Het gelukkigste was ik omdat het net begon te druppen toen ik binnenliep en eenmaal over de finish moest ik met mijn banaan naar binnen sprinten omdat het keihard begon te regenen. Arme lopers die nog onderweg waren. Ik had in ieder geval hard genoeg gelopen om geen nat pak te krijgen.


zondag 2 juli 2017

nieuwe bassist

Het was 31 maart en eindelijk was het zover: de nieuwe bassist kwam. Ik was me een partij zenuwachtig!!!
Maar na even met jack te hebben gekletst waren de ergste zenuwen wel weg. We begonnen met saturday night en na dat nummer knipoogde Erwin maar mij:de kop is eraf! Toen ging het beter en na de tweede koffie kwamen we los. We hadden ruimte voor grappen en idolen en gingen steeds meer op in de muziek! Er ontstond  iets moois tussen de hand en de muzikant zo mooi dat hij uiteindelijk onze bassist is geworden. Speciaal voor onze aanwinst: