Een aantal jaar geleden raakte ik erg geblesseerd. Mijn knie schoot uit de kom. Ik heb toen een week halve dagen gewerkt en toen ben ik nog 2 weken met de taxi naar school gegeen. Toen ging ik die maandag weer op de fiets naar school. Het was erg spannend en mijn hart klopte in mijn keel vooral toen er een zeer vriendelijke hond naar mij toekwam. Met een brul joeg ik hem weg en toen kon ik doorfietsen. Ik heb het rustig aangedaan en opgelucht kwam ik op school aan maar toen moest ik ook nog naar huis. Dat lukte wel.
In de avond ging ik voor het eerst trainen bij Janneke. Janneke zei dat we een ''poepiezware training'' hadden en ik mocht doen wat ik kon. Gelukkig ging het lopen steeds beter naarmate ik meer rondjes liep. De rest van de opdrachten wilde ik niet meedoen omdat ik dat niet aandurfde. Ze lieten het zo. Ze vonden dat ik er wel kijk op had omdat ik op dat moment wist wat mijn lichaam aankon. En zo is het nog steeds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten