Eerst de esprit: het was al laat op de middag en de verkoopster zag het niet zo scherp meer. Ik had het shirtje geziehn en gepast en ik vond het mooi. Ik besloot het te kopen. Betaalt u of uw moeder vrfoeg de verkoopster. Ik betaal zelf wel zei ik. Carla verschoot ondertussen van kleur. Ikke eh ben haar moeder niet. zei Carla. O nee zei de verkoopster, nou zie ik het,,, mooi glad huidje....maar dat hebben alle mensen uit indonesie. Ze gebruikt botox zei ik nog en de verkoopster verdween voor de tweede keer onder de toonbank, deze keer van het lachen. buiten zei Carla haar klassieke woorden:boos jongu ik kom daar niet meer. Nou toen liepen we terug langs de schoenenwinkel waar ik de collegeschoenen had gekocht. Toen ik puber was had je stromingen waaronder punkers,hardrockers en kakkers. ik was een kakker, ik droeg geruite broeken en collegeschoenen.....maae sommigen liepen erger voor lul. Welnu , ze verkopen die schoenen dus nog steeds.
Toen gingen we nog een caramelcappuchino genomen en toen gingen we lekker thuis:aardappel surumipuree eten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten