Of na het zwemmen was er een kind haar schoenen kwijt en moest op haar sokken naar huis.
Klap op de vuurpijl was wel een kampvuur tijdens een vader-kindkamp. Er stond een oude leren bank die naar de milieustraat moest. Welnee spraken de vaders. Hij kan ook op het kampvuur. De steekvlam die erop volgde was onbeschrijfelijk. Binnen no time was de brandweer er want de overburen hadden gebeld.
Dit zijn herinneringen waar nog steeds over gepraat wordt als ik desbetreffende mensen weer tegenkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten