Tina (tijdschrift)

Tina is een Nederlands weekblad gericht op meisjes tussen de 8 en 12 jaar. Het blad wordt uitgegeven door uitgeverij Samona Nederland. Het blad komt 52 à 53 keer per jaar uit en abonnees ontvangen elk jaar nog drie extra bewaarnummers die niet in de winkel te koop zijn.

In het tijdschrift staan onderwerpen centraal die betrekking hebben op het dagelijkse leven van meiden. Het weekblad is een mengeling van interviews, tips en testjes, lijstjes, posters en nieuwtjes van bekende sterren, lezerspost, shoppings, knutsels en stripverhalen Sommige strips worden ingekocht uit het buitenland en vertaald. Andere worden speciaal door en voor Tina ontwikkeld, zoals Tina, Roos en Suus & Sas. Het blad telt 52 pagina's.

Geschiedenis

Het eerste nummer van Tina verscheen op 10 juni 1967. Het blad was een kopie van engelse tijdschrift prinsess tina (later Tina), met het verschil dat de Nederlandse Tina in kleur was, en de Engelse Tina in zwart-wit. Dat tijdschrift bestond uit alleen maar stripverhalen. Later werden er ook verhalen aangekocht die in andere Engelse stripbladen voor meisjes hadden gestaan, zoals Judy, Bunty, Jinty & Lindy, Debbie en Sally.

Vanaf 1967 was de slogan "Het grootste weekblad voor meisjes". In 1981 werd dat gewijzigd in "Het grootste stripweekblad voor meisjes". Het woord "meisjes" werd in de jaren negentig veranderd in "meiden" en "stripweekblad" werd weer net als in het begin "weekblad". In 2015 is dit veranderd in "Altijd ’n feestje".

Tina was het eerste stripblad dat alleen voor meisjes bedoeld was. Nadat vooral in de beginjaren alleen strips uit het buitenland werden aangekocht, verschenen vanaf begin jaren zeventig ook langzaam maar zeker strips die speciaal voor de Nederlandse Tina werden gemaakt, zoals Patty and the Big Silver Bull Band (1971-1976), noortje (1975-heden) en Mimi (1975-1982).

Vanaf 1983 moesten de stripverhalen echter langzaam maar zeker plaats inruimen voor reportages en diverse vaste rubrieken. In oktober 2010 wordt er voor het eerst een strip gemaakt waar bekende artiesten in figureren.nick & simon krijgen de hoofdrol in hun eigen strip. Na drie jaar stopt de strip met bestaan. In 2015 verschijnt er eenmalig een nieuwe Nick & Simon strip. Tegenwoordig bestaat Tina voor de helft uit strips, waaronder de vertrouwde Noortje, maar ook nieuwe strips als Tina, Suus & Sas, Madelief, Roos, Emme, Brrroertje, SfinX, Nathalie, Karlijn, Catootje en de ouders (een spin off van Jan, Jans en de Kinderen).

Van 1967 tot en met 1984 was de Tina 32 pagina's dik. Met ingang van 1985 werden dat er 40. Vanaf editie 42 2008 zijn er 52 pagina's.

Vanaf het begin waren de covers van Tina een echte 'eye catcher'; mooie, kleurrijke portretten van meisjes, geschilderd door diverse kunstenaars. Vanaf 1970 werd de cover van Tina met enige regelmaat geschilderd door de Spaanse kunstenares purita campus Vanaf eind 1973 sierden uitsluitend nog portretten die door haar waren geschilderd de cover. De laatste cover van haar hand was die van nummer 35 uit 1983. Daarna stond op de cover de foto van een meisje. Tot eind 1986 stond er incidenteel een portret door Purita Campos op de achterpagina. Vanaf 1971 tekende Purita Campos ook de langlopende strip Peggy (1971-1986) en vanaf 1974 ook de verhalen van Tina zelf. Dat zou ze blijven doen tot in 2007. Daarna nam collega Edmond de strip over. Na de restyling van het tijdschrift in 2008 staan er uitsluitend nog nationale en internationale artiesten op de cover.

Bovenstaand heb ik gelezen op Wikipedia.

Ik heb als kind ook de Tina gelezen maar toen had je 2 soorten Tina's:

De Tina zelf en de Club. Daar stonden dingen in voor meiden zoals idolen, problemen, make-up en kleding. Nu zit dat allemaal in een Tina.

Bij BAVI lesen bij ons op school mogen de kinderen op vrijdag ook strips lezen en dan lezen veel meiden ook de Tina. Het is een blad voor kinderen tussrn de 8 en de 12 maar ik vind het zelf meer iets voor meiden vanaf 10 jaar. De onderwerpen gaan meestal wel richting puberteit.De meeste dingen zijn wel leuk maar een strip over Nick en Simon hoeft voor mij niet, ik vind het een beetje horror.